Selamat tinggal Indonesia, hi there Down Under!!!
Door: Dielis en Evelien
Blijf op de hoogte en volg Dielis
04 Februari 2012 | Australië, Darwin
Hi there,
Na de vele prachtige duiken, massages, scootertochten, komodovaranen, vulkanen, stranden, sate ayam, nasi goreng en corrupte pinda's was het enkele dagen alweer tijd om het mooie Indonesie te verlaten. Met pijn in ons hart, maar ook weer lekker om naar een land te gaan waar mensen je waarschijnlijk wel gelijk begrijpen en ook een duidelijk en eenduidig antwoord geven. En ook de ayam en de nasi kwam ons inmiddels wel de neus uit.
De laatste dagen in Indonesie zijn op we op Oost-Java naar de Bromo vulkaan (semi actieve vulkaan in een vulkaan, ook wel caldera) geweest. De weg hierheen was helaas niet zonder gevaar voor eigen leven. De chauffeur van het busje dat al een tijdje geen APK keuring meer gezien heeft rijdt als een volslagen debiel over de krappe asfaltwegen, onder het motto: inhalen kan altijd. Na deze barre tocht bereiken we 's avonds laat toch nog heelhuids een klein dorpje op de berg. De volgende dag worden we gelukkig beloond met vrij goed weer en kunnen we na een mooi uitzicht bij zonsopgang ook de vulkaankrater zelf goed zien. Het was wederom zeer de moeite waard. Hierna stond ons een lange vermoeiende tocht terug naar Bali te wachten. Ondanks dat deze met een public bus was, bleek deze tocht vele malen confortabeler.. 's Avonds aangekomen in Gilimanuk staan onze vrienden van de duikschool ons op te wachten voor privevervoer. Wat een helden, na ons eerst al een dikke korting te hebben gegeven voor twee duiken. Ook kunnen we voor nog een nachtje terugkeren naar onze favoriete bungalow van Tirta Sari, wat een topplek en weer heerlijk gegeten. De volgende dag is onze laatste kans voor een duik bij het eiland Menjangan. 's Ochtends belooft het weer niet veel goeds, maar 3 maal is scheepsrecht en de duik gaat gewoon door. We doen twee supergave 'wall dives' en hoewel het zicht door de slechte dagen daarvoor vertroebeld was, bleek het koraal fantastisch. Ook kunnen we de verleiding niet weerstaan als Gede (de divemaster) vraagt of we een onderwatercamera willen huren. Een klein deel van de resultaten staan inmiddels op Eef dr facebook. Blij dat we dus nog waren gekomen!! Ons geluk houdt die dag nog niet op: een Javaanse vrouw, die op haar oude dag een proefduik doet, blijkt een auto plus chauffeur te hebben geregeld voor de volgende. Toevallig wil ze net als wij richting het zuiden (waar het vliegveld is). Transport ook weer geregeld en onderweg stoppen we precies op alle hoogtepunten die we met de scootertrip gemist hebben. ("He, hier moet ergens een tempel zijn, zullen we ff stoppen?" "Neu, laten we nog maar ff lekker doorrijden")
's Avonds belanden we in het alom vermaarde, maar door ons steevast vermeden, Kuta (Salou van Bali) waar het giet van de regen. In deze treurnis vieren we onze laatste avond in Indonesie.
De volgende dag komen we aan in Darwin (jawel, vernoemd naar die man van de evolutietheorie). Na een kleine wandeling zijn we het er snel over eens dat we zelden zo'n nietszeggend stadje hebben gezien. Gelukkig zijn we hier dan ook gekomen voor de prachtige parken. De laatste dagen hebben we twee tours gedaan. 1 naar Kakadu National Park en 1 naar Litchfield.
Hoewel de prijzen hier ten opzichte van Indonesie ook een aardige evolutie kennen, zijn we toch weer blij dat we het gedaan hebben: krokodillen van 4 meter die voor je uit het water springen, zwemmen in de watervallen, cruisen over de billabongs, een kleine sessie snake handling, aboriginal rock art, en mooie uitzichten over deze bizar grootse parken etc.
Morgen moeten we wederom vroeg uit de veren voor onze vlucht naar Cairns. Hopelijk valt het mee met de overstromingen... We kijken in ieder geval uit naar het touren met onze campervan. Het hostelleven hier is toch enigszins behelpen. Voor 60 dollar krijg je een klein hok met een indonesisch spiraalbed.
Wij gaan nog een keertje in onze gezamelijke gaarkeuken wat koken met onze getattoeerde zwaar chillende aussievrienden hier...
Cheers!!
Na de vele prachtige duiken, massages, scootertochten, komodovaranen, vulkanen, stranden, sate ayam, nasi goreng en corrupte pinda's was het enkele dagen alweer tijd om het mooie Indonesie te verlaten. Met pijn in ons hart, maar ook weer lekker om naar een land te gaan waar mensen je waarschijnlijk wel gelijk begrijpen en ook een duidelijk en eenduidig antwoord geven. En ook de ayam en de nasi kwam ons inmiddels wel de neus uit.
De laatste dagen in Indonesie zijn op we op Oost-Java naar de Bromo vulkaan (semi actieve vulkaan in een vulkaan, ook wel caldera) geweest. De weg hierheen was helaas niet zonder gevaar voor eigen leven. De chauffeur van het busje dat al een tijdje geen APK keuring meer gezien heeft rijdt als een volslagen debiel over de krappe asfaltwegen, onder het motto: inhalen kan altijd. Na deze barre tocht bereiken we 's avonds laat toch nog heelhuids een klein dorpje op de berg. De volgende dag worden we gelukkig beloond met vrij goed weer en kunnen we na een mooi uitzicht bij zonsopgang ook de vulkaankrater zelf goed zien. Het was wederom zeer de moeite waard. Hierna stond ons een lange vermoeiende tocht terug naar Bali te wachten. Ondanks dat deze met een public bus was, bleek deze tocht vele malen confortabeler.. 's Avonds aangekomen in Gilimanuk staan onze vrienden van de duikschool ons op te wachten voor privevervoer. Wat een helden, na ons eerst al een dikke korting te hebben gegeven voor twee duiken. Ook kunnen we voor nog een nachtje terugkeren naar onze favoriete bungalow van Tirta Sari, wat een topplek en weer heerlijk gegeten. De volgende dag is onze laatste kans voor een duik bij het eiland Menjangan. 's Ochtends belooft het weer niet veel goeds, maar 3 maal is scheepsrecht en de duik gaat gewoon door. We doen twee supergave 'wall dives' en hoewel het zicht door de slechte dagen daarvoor vertroebeld was, bleek het koraal fantastisch. Ook kunnen we de verleiding niet weerstaan als Gede (de divemaster) vraagt of we een onderwatercamera willen huren. Een klein deel van de resultaten staan inmiddels op Eef dr facebook. Blij dat we dus nog waren gekomen!! Ons geluk houdt die dag nog niet op: een Javaanse vrouw, die op haar oude dag een proefduik doet, blijkt een auto plus chauffeur te hebben geregeld voor de volgende. Toevallig wil ze net als wij richting het zuiden (waar het vliegveld is). Transport ook weer geregeld en onderweg stoppen we precies op alle hoogtepunten die we met de scootertrip gemist hebben. ("He, hier moet ergens een tempel zijn, zullen we ff stoppen?" "Neu, laten we nog maar ff lekker doorrijden")
's Avonds belanden we in het alom vermaarde, maar door ons steevast vermeden, Kuta (Salou van Bali) waar het giet van de regen. In deze treurnis vieren we onze laatste avond in Indonesie.
De volgende dag komen we aan in Darwin (jawel, vernoemd naar die man van de evolutietheorie). Na een kleine wandeling zijn we het er snel over eens dat we zelden zo'n nietszeggend stadje hebben gezien. Gelukkig zijn we hier dan ook gekomen voor de prachtige parken. De laatste dagen hebben we twee tours gedaan. 1 naar Kakadu National Park en 1 naar Litchfield.
Hoewel de prijzen hier ten opzichte van Indonesie ook een aardige evolutie kennen, zijn we toch weer blij dat we het gedaan hebben: krokodillen van 4 meter die voor je uit het water springen, zwemmen in de watervallen, cruisen over de billabongs, een kleine sessie snake handling, aboriginal rock art, en mooie uitzichten over deze bizar grootse parken etc.
Morgen moeten we wederom vroeg uit de veren voor onze vlucht naar Cairns. Hopelijk valt het mee met de overstromingen... We kijken in ieder geval uit naar het touren met onze campervan. Het hostelleven hier is toch enigszins behelpen. Voor 60 dollar krijg je een klein hok met een indonesisch spiraalbed.
Wij gaan nog een keertje in onze gezamelijke gaarkeuken wat koken met onze getattoeerde zwaar chillende aussievrienden hier...
Cheers!!
-
05 Februari 2012 - 15:09
Anita Vd Eijnden:
Iets ten zuiden van Cairns ligt de Tully river.....Eef kan je aan een touw de rivier over! Fijne Barbies met veel vlees en jullie zijn Sheila en Blook.... -
05 Februari 2012 - 15:24
Anita Vd Eijnden:
Mijn Aussies is wat weggezakt, dus Blook moet Bloke zijn! Vergeet Bondi Beach niet. Have fun down under.....X Anita -
06 Februari 2012 - 16:50
Lieke:
Hé bah wat klinkt dit allemaal weer goed zeg. Heerlijk motiverend op een maandag! :-) Enjoy! X -
10 Februari 2012 - 11:39
Henk, Robine, Emiel:
Geweldig om jullie verhalen weer te lezen. Wat maken jullie veel mee. Heel bijzonder, geniet er lekker van met z'n tweetjes!
Liefs van ons -
19 Februari 2012 - 09:37
Remjam:
Hallo! Beetje late reactie, maar beter laat dan nooit... Mooie verhalen weer :) Leuk ook omdat het voor ons nu herkenbaar wordt! Met welke organisaties hebben jullie de parken bezocht? Was het wel een beetje goed weer? Hier fataals goed, Remco is inmiddels bijna klaar met de scriptie (eerste versie is ingeleverd!) en verder kijken wij uit naar de start van het tennisseizoen! Veel plezier en we zijn benieuwd naar jullie verdere Australieverhalen! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
